Mini Kamyczek

                                         ŚWIĘTY MIKOŁAJ W PRZEDSZKOLU
Nareszcie nadszedł ten długo wyczekiwany przez wszystkich dzień.
Wstęp do krainy Świętego Mikołaja tylko w pełnym umundurowaniu, a właściwie oczapkowaniu... Co niekoniecznie spotkało się z entuzjazmem ze strony żłobka. Zdecydowana większość wkroczyła na salę z lekką niepewnością..

Ale kiedy przywiatali nas pomocnicy Swiętego Mikołaja, czapki na głowach stały się tylko zbędnym dodatkiem.

W świat przygód świątecznych przeniosły nas elfy, które od początku grudnia bacznie przyglądały się naszym przygotowaniom do tego spotkania.

Z zaciekawieniem więc, słuchaliśmy elfowych opowieści i chętnie ruszyliśmy na poszukiwania prezentów i samego Mikołaja.

Droga była długa, przed nami wiele wyzwań i konkurencji...

Na szczęście, elfy okazały się świetnymi przewodnikami wyprawy.

Wykonały nawet połączenie do owego Świętego z zapowiedzią wizyty,

co na początku miało dość zabawne efekty...

Na szczęście znaleźli się chętni do pomocy w rozwiązywaniu problemów z łącznością:)

Niektórzy nawet próbowali osobiście...

Dodzwonić się do Świętego:)
Gdzie elf nie może...tam przedszkolaka wyśle, więc słaliśmy wspólnie w nadziei na szybką odpowiedź.

W międzyczasie poznaliśmy sympatycznego kurczaka Andrzeja, który wyczarowany został z ręcznika...

Nie dość, że kurczak czarodziej, to jeszcze do tańca prosił.. w dodatku skutecznie.

A to dopiero początek atrakcji..














  Nadszedł również czas na damsko- męską rywalizację, w walce na papierowe śnieżne kule,                              

wyrównanej, ale zaciętej...
Wszyscy ruszyli do zabawy.

Panowie na lewo, panie- na prawo,
gazetowej szarpaniny wydawało się nie być końca.

Wspólnie tworzyliśmy śnieżno- makulaturowy nastrój, by na koniec wspólnie całą papierową zamieć...

...posprzątać:)

Nie wszystkich jednak rywalizacja pochłonęła, ze spokojem urlopowicza czekali na dalszy bieg wydarzeń:)

Były też konkurencje indywidualne, w których Panie nie miały sobie równych. Z gracją baletnicy przechadzały się po linach rozwieszonych na wysokościach,..

I przechodziły przez komin Świętego Mikołaja pełen słodkości.

Po długiej wyprawie strudzeni wędrowcy znaleźli w końcu właściwą drogę do Świętego Mikołaja, by wreszcie móc usiąść na jego kolanach i odebrać wymarzone prezenty.

Nie każdy jednak miał tyle odwagi by usiąść Świętemu na kolano i powiedzieć wierszyk, ale z pewnością na każdym ta wizyta zrobiła ogromne wrażenie.

Mikołaj z uśmiechem rozdawał nam prezenty, a przedszkolaki wyjątkowo cierpliwie czekały na swoją kolej.

Były objawy nieśmiałości u tych najbardziej pewnych siebie...

I wierszyki z prośbą o paczkę, od tych którzy do spotkania dobrze się przygotowali.

Zosia do Mikołaja podeszła ze świątecznym luzem:)

Tymona najbardziej zainteresował magiczny dzwoneczek w jego dłoni.

Nie wszyscy okazywali ufność....

 dziwnemu Panu z brodą w dziwnym czerwonym płaszczu,

Ale prezent odebrał każdy- bez wyjątku:)